начальстваваць

начальстваваць (język białoruski) edytuj

transliteracja:
načalʹstvavacʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) kierować
(1.2) szefować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. начальнік m, начальства n, начальстваванне n
przym. начальніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: