козівник

козівник (język ukraiński)

transliteracja:

kozìvnik

wymowa:

козівни́к zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hodowca kóz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	козівни́к	козівники́
dopełniacz	козівника́	козівникі́в
celownik	козівнико́ві, козівнику́	козівника́м
biernik	козівника́	козівникі́в
narzędnik	козівнико́м	козівника́ми
miejscownik	на/у козівнико́ві, козівнику́	на/у козівника́х
wołacz	козівнику́	козівники́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. коза ż, козеня n, козенятко n, козеняточко n, козля n, козлиця ż, козел m, козлик m, козлище m, козиця ż, козлина ż, козлятина ż, козар m, козівництво n

przym. козячий, козиний, козинячий, козлячий, козлиний, козловий, козівницький

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: