атестат
атестат (język bułgarski) edytuj
- transliteracja:
- atestat
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) świadectwo, atestat
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
атестат (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- atestat
- wymowa:
- атеста́т zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) atestat[1]
- (1.2) zaświadczenie[2]
- (1.3) świadectwo[2]
- (1.4) metryka[3]
- odmiana:
- (1.1-4) [4]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik атеста́т атеста́ти dopełniacz атеста́та атеста́тів celownik атеста́ту, атеста́тові атеста́там biernik атеста́т атеста́ти narzędnik атеста́том атеста́тами miejscownik на/в атеста́ті на/в атеста́тах wołacz атеста́те атеста́ти
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. атеста́ція ż, атестува́ння n
- czas. атестува́ти, атестува́тися, атесто́вувати, атесто́вуватися
- przym. атестаці́йний
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski, pod red. Wiaczesława Busiela, Kijów 2007, ISBN 966-569-069-8, s. 414.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „атеста́т” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 259.
- ↑ Stanisław Domagalski, Wielki słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski z rozszerzoną terminologią współczesnego biznesu, Wydawnictwo REA, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-750-4, s. 946.
- ↑
Hasło „атеста́т” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „атеста́т” w: Зоряна Куньч, Універсальний словник української мови, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-462-5, s. 44.
