Wikisłownik

ȧjšłȫn

ȧjšłȫn (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) wbić (pal, gwóźdź)[1]
(1.2) uderzyć (piorun)[1]
(1.3) uderzyć (w rękę na zgodę)[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty šłūg ȧj, imiesłów czasu przeszłego ȧjgyšłuø̄n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. ȧj- + šłȫn, por. niem. einschlagen
uwagi:
zobacz też: šłȫn
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 11.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ȧjšłȫn&oldid=8218521”