wandern

wandern (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈvandɐn] ​ IPA: [ˈvandɐtə] IPA: [ɡəˈvandɐt]

wymowa austriacka

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wędrować, powędrować, zawędrować

odmiana:

(1.1) wander|n, wanderte, gewandert (sein)

przykłady:

(1.1) Im Urlaub sind wir viel gewandert. → Na urlopie dużo wędrowaliśmy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wandern n, Wanderung ż, Wanderer m, Wanderin ż, Wanderschaft ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: wandern • abwandern • auswandern • bergwandern • bewandern • durchwandern • einwandern • entlangwandern • erwandern • herumwandern • herwandern • hinauswandern • hinwandern • umherwandern • wattwandern • weiterwandern • zurückwandern • zuwandern

źródła: