zuwandern (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈt͡suːˌvandɐn]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) napływać, napłynąć, przywędrować, przybywać, przybyć (by się osiedlić)
odmiana:
(1.1)[1] zuwander|n (wandert zu), wanderte zu, zugewandert (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zuwandern n, Zuwanderung ż, Zuwanderer m, Zuwanderin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: wandernabwandernauswandernbergwandernbewanderndurchwanderneinwandernentlangwandernerwandernherumwandernherwandernhinauswandernhinwandernumherwandernwattwandernweiterwandernzurückwandernzuwandern
źródła: