vik

vik (język szwedzki)

vik (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zatoka

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) tryb rozkazujący (imperativ) od vika

odmiana:

(1.1) en vik, viken, vikar, vikarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) golf, bukt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) fjord, fjärd

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

fraza rzeczownikowa Bottniska viken • Finska viken

etymologia:

uwagi:

zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła: