väckarklocka

väckarklocka (język szwedzki)

väckarklocka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) budzik

odmiana:

(1.1) en väckarklocka, väckarklockan, väckarklockor, väckarklockorna

przykłady:

(1.1) Min väckarklocka ringer klockan sju. → Mój budzik dzwoni o siódmej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. väcka + klocka → budzić + zegar

uwagi:

źródła: