Wikisłownik

siódmy

siódmy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˈɕudmɨ], AS: [śudmy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
​?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 7
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniksiódmysiódmasiódmesiódmisiódme
dopełniaczsiódmegosiódmejsiódmegosiódmych
celowniksiódmemusiódmejsiódmemusiódmym
bierniksiódmegosiódmysiódmąsiódmesiódmychsiódme
narzędniksiódmymsiódmąsiódmymsiódmymi
miejscowniksiódmymsiódmejsiódmymsiódmych
wołaczsiódmysiódmasiódmesiódmisiódme
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Jerzy był siódmy na mecie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) 7.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siódma ż, siódemka ż
licz. siedem
przedr. siedmio-
związki frazeologiczne:
być w siódmym niebie • siódma woda po kisielu • na siódmej
etymologia:
pol. siedem
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=siódmy&oldid=8357143”