ugrofiński
ugrofiński (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌuɡrɔˈfʲĩj̃sʲci], AS: [ugrofʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ugrofiński ugrofińska ugrofińskie ugrofińscy ugrofińskie dopełniacz ugrofińskiego ugrofińskiej ugrofińskiego ugrofińskich celownik ugrofińskiemu ugrofińskiej ugrofińskiemu ugrofińskim biernik ugrofińskiego ugrofiński ugrofińską ugrofińskie ugrofińskich ugrofińskie narzędnik ugrofińskim ugrofińską ugrofińskim ugrofińskimi miejscownik ugrofińskim ugrofińskiej ugrofińskim ugrofińskich wołacz ugrofiński ugrofińska ugrofińskie ugrofińscy ugrofińskie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ugrofinistyka ż, ugrofinista m, ugrofinistka ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Finno-Ugric
- białoruski: (1.1) угра-фінскі
- estoński: (1.1) soome-ugri
- francuski: (1.1) finno-ougrien
- interlingua: (1.1) finnougrian
- komi-zyriański: (1.1) чудь-йӧгра
- niemiecki: (1.1) Finnougrisch n
- rosyjski: (1.1) угро-финский, финно-угорский
- słowacki: (1.1) ugrofínsky
- szwedzki: (1.1) finsk-ugrisk
- ukraiński: (1.1) угро-фінський
- węgierski: (1.1) finnugor
- źródła:
- ↑ Hasło „ugrofiński” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.