trubbig

trubbig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tępy (np. nóż), stępiony (np. ołówek), nieostry

(1.2) geom. (o kącie) rozwarty

(1.3) geom. (o trójkącie) rozwartokątny

(1.4) przen. …nie dający wyraźnego wyniku: zgrubny, przybliżony, niepewny

(1.5) przen. (o psychice) tępy, przytępiony, niewrażliwy

(1.6) przen. (o zachowaniu) szorstki, opryskliwy, kwaśny

odmiana:

(1) trubbig, trubbigt, trubbiga; st. wyższy trubbigare; st. najwyższy trubbigast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) en trubbig kniv → tępy nóż • en trubbig penna → stępiony ołówek • trubbig näsa → perkaty nos

(1.4) ett trubbigt mått → przybliżona miara

synonimy:

(1.1) slö, oskarp, ovass

(1.3) trubbvinklig

(1.4) grov

(1.5) grov, okänslig, avtrubbad

(1.6) tvär, trumpen, butter, sur

antonimy:

(1.1) skarp, vass, spetsig

(1.2) spetsig

(1.3) spetsig, spetsvinklig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trubbighet

czas. trubba

przysł. trubbigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: