tetrahydrokannabinol
tetrahydrokannabinol (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. związek organiczny z grupy kannabinoidów o wzorze sumarycznym C21H30O2; główna substancja psychoaktywna zawarta w konopiach; zob. też tetrahydrokannabinol w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tetrahydrokannabinol tetrahydrokannabinole dopełniacz tetrahydrokannabinolu tetrahydrokannabinoli / tetrahydrokannabinolów celownik tetrahydrokannabinolowi tetrahydrokannabinolom biernik tetrahydrokannabinol tetrahydrokannabinole narzędnik tetrahydrokannabinolem tetrahydrokannabinolami miejscownik tetrahydrokannabinolu tetrahydrokannabinolach wołacz tetrahydrokannabinolu tetrahydrokannabinole
- przykłady:
- (1.1) Na podstawie analizy chemicznej, wiedzą, że napój zawiera tetrahydrokannabinol […], który jest substancją odurzającą[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kannabinoid
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. tetra- + hydro- + kannabinol
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tetrahydrocannabinol
- francuski: (1.1) tétrahydrocannabinol m
- hiszpański: (1.1) tetrahidrocannabinol m
- niemiecki: (1.1) Tetrahydrocannabinol n
- nowogrecki: (1.1) τετραϋδροκανναβινόλη ż
- węgierski: (1.1) tetrahidrokannabinol
- włoski: (1.1) tetraidrocannabinolo m
- źródła:
- ↑ Magda Hodak, Odlotowa herbatka, „Dziennik Łódzki”, 2007-08-08, Narodowy Korpus Języka Polskiego.