skwarny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) książk. pełen skwaru, bardzo gorący[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Minął jeszcze jeden cichy, skwarny dzień letni[2].
(1.1) W ten skwarny, upalny dzień nie brakowało amatorów lodów i zimnych napojów, a także kiełbasek z grilla[3].
(1.1) Była połowa czerwca, trwała sesja egzaminacyjna. Skwarny dzień, w korytarzach uczelni nieco chłodu, zdenerwowane, dyskutujące grupki studentów[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) skwarny dzień • skwarne lato / południe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skwar m
przysł. skwarnie, skwarno
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skwar + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „skwarny” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. IV, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 424.
  2. Maria Rodziewiczówna, Lato leśnych ludzi, 1920, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. R. Szewczyk, Czas Ostrzeszowski nr 200329, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Włodzimierz Odojewski, Kwarantanna, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.