wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) st.pol. lub gw. sierota
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sierota m/ż
zdrobn. sirotka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *sirota
źródłosłów dla pol. sierota
zob. tamże
uwagi:
Wariant ów, choć uzasadniony etymologicznie, jest obecnie uznawany za niepoprawny w polszczyźnie ogólnej[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sierota” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 685.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sierota[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sirotinec m, sirôtka ż, polosirota ż, osirotenosť ż
zdrobn. sirôtka ż
czas. osirotiť dk.
przym. sirotský, osirotený
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *sirota
zob. sierota
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „sirota” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sierota[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *sirota
zob. sierota
uwagi:
źródła: