sakta
sakta (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
czasownik zwrotny sakta sig
- (2.1) spóźniać się (np. o zegarze)
przymiotnik
przysłówek
- odmiana:
- (1) att sakta, saktar, saktade, saktat, sakta! ; pres. part. saktande, perf. part. saktad
- (3) sakta, sakta, blm; nie stopniuje się
- (4) st. wyższy saktare; st. najwyższy saktast
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) retardera, sänka farten, bromsa
- (1.2) dämpa, stilla
- (3.1) långsam, trög, sölig, sävlig, maklig
- (3.2) stilla, dämpad, svag
- (3.3) tyst, dämpad
- (4.1) långsamt, trögt, söligt, sävligt, makligt
- (4.2) stilla, dämpat, svagt
- (4.3) tyst, dämpat
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. saktande
- przysł. sakteliga, sakteligen
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe saktmod
- czasownik frazowy sakta av • sakta ner • sakta in
- złożenie przymiotnikowe saktfärdig, saktmodig
- fraza przysłówkowa i sakta mak • sakta men säkert
- fraza wykrzyknikowa sakta i backarna
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: