słodziutki

słodziutki (język polski)

wymowa:

IPA: [swɔˈd͡ʑutʲci], AS: [su̯oʒ́utʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdrobn. od: słodki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	słodziutki		słodziutka	słodziutkie	słodziutcy	słodziutkie
dopełniacz	słodziutkiego		słodziutkiej	słodziutkiego	słodziutkich
celownik	słodziutkiemu		słodziutkiej	słodziutkiemu	słodziutkim
biernik	słodziutkiego	słodziutki	słodziutką	słodziutkie	słodziutkich	słodziutkie
narzędnik	słodziutkim		słodziutką	słodziutkim	słodziutkimi
miejscownik	słodziutkim		słodziutkiej	słodziutkim	słodziutkich
wołacz	słodziutki		słodziutka	słodziutkie	słodziutcy	słodziutkie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) słodziuśki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słodkości nmos, słodzik mrz, słodkość

przym. słodki, słodziuteńki, słodziaśny

przysł. słodko, słodziutko, słodziuteńko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) сладенький

źródła:

Hasło „słodziutki” w: Mieczysław Szymczak (red.), Słownik ortograficzny je̜zyka polskiego PWN wraz z zasadami pisowni i interpunkcji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11882-2, s. 734.