rurała (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ruˈrawa], AS[rurau̯a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. zob. rurał[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: rurał
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rura[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „Rurała” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V: Próba-R, Warszawa 1900–1927, s. 773.