rozprzestrzenianie

rozprzestrzenianie (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) powodowanie występowania czegoś w przestrzeni

(1.2) czynienie czegoś powszechnym, znanym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	rozprzestrzenianie
dopełniacz	rozprzestrzeniania
celownik	rozprzestrzenianiu
biernik	rozprzestrzenianie
narzędnik	rozprzestrzenianiem
miejscownik	rozprzestrzenianiu
wołacz	rozprzestrzenianiu

przykłady:

(1.1) Gromadząc, a tym samym rozsiewając, nasiona drzew, sójka już od epoki lodowcowej przyczynia się do rozprzestrzeniania się dębu na północ.

(1.1) Kilkanaście osób podejrzanych o rozprzestrzenianie cholery przy użyciu czarów padło ofiarą linczu. Ciała ofiar zostały rozsiekane maczetami, a następnie spalone.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rozprzestrzeniać ndk., rozprzestrzenić dk.

przym. przestrzenny

rzecz. rozprzestrzenienie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) spredning w; (1.2) udbredelse w
• hiszpański: (1.1) extensión ż, expansión ż; (1.2) proliferación ż, propagación ż
• nowogrecki: (1.1) εξάπλωση ż, επέκταση ż; (1.2) γενίκευση ż, διάχυση ż, καθολίκευση ż
• rosyjski: (1.1) распростране́ние n; (1.2) распростране́ние n

źródła: