resolut

resolut (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʀezoˈluːt] wymowa austriacka IPA: [ʀezoˈluːtɐ] IPA: [ʀezoˈluːtəstn̩]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rezolutny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der resolute ein resoluter resoluter	die resolute eine resolute resolute	das resolute ein resolutes resolutes	die resoluten resoluten resolute
Gen.	słaba mieszana mocna	des resoluten eines resoluten resoluten	der resoluten einer resoluten resoluter	des resoluten eines resoluten resoluten	der resoluten resoluten resoluter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem resoluten einem resoluten resolutem	der resoluten einer resoluten resoluter	dem resoluten einem resoluten resolutem	den resoluten resoluten resoluten
Akk.	słaba mieszana mocna	den resoluten einen resoluten resoluten	die resolute eine resolute resolute	das resolute ein resolutes resolutes	die resoluten resoluten resolute
stopień wyższy (Komparativ) resoluter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der resolutere ein resoluterer resoluterer die resolutere eine resolutere resolutere das resolutere ein resoluteres resoluteres die resoluteren resoluteren resolutere Gen. słaba mieszana mocna des resoluteren eines resoluteren resoluteren der resoluteren einer resoluteren resoluterer des resoluteren eines resoluteren resoluteren der resoluteren resoluteren resoluterer Dat. słaba mieszana mocna dem resoluteren einem resoluteren resoluterem der resoluteren einer resoluteren resoluterer dem resoluteren einem resoluteren resoluterem den resoluteren resoluteren resoluteren Akk. słaba mieszana mocna den resoluteren einen resoluteren resoluteren die resolutere eine resolutere resolutere das resolutere ein resoluteres resoluteres die resoluteren resoluteren resolutere
stopień najwyższy (Superlativ) resolutenst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der resolutenste ein resolutenster resolutenster die resolutenste eine resolutenste resolutenste das resolutenste ein resolutenstes resolutenstes die resolutensten resolutensten resolutenste Gen. słaba mieszana mocna des resolutensten eines resolutensten resolutensten der resolutensten einer resolutensten resolutenster des resolutensten eines resolutensten resolutensten der resolutensten resolutensten resolutenster Dat. słaba mieszana mocna dem resolutensten einem resolutensten resolutenstem der resolutensten einer resolutensten resolutenster dem resolutensten einem resolutensten resolutenstem den resolutensten resolutensten resolutensten Akk. słaba mieszana mocna den resolutensten einen resolutensten resolutensten die resolutenste eine resolutenste resolutenste das resolutenste ein resolutenstes resolutenstes die resolutensten resolutensten resolutenste

przykłady:

(1.1) Das Kind ist sehr resolut. → To dziecko jest bardzo rezolutne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Resolutheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. rezolutny

uwagi:

źródła: