rökning (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) palenie (tytoniu)[1]
odmiana:
(1.1) en rökning, rökningen, blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rök, rökelse, rökare, rökeri
czas. röka
przym. rökig, rökfri
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 939.