wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) palacz (papierosów)[1]
odmiana:
(1.1) en rökare, rökar(e)n, rökare, rökarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kedjerökare
synonimy:
antonimy:
(1.1) icke-rökare
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. röka
rzecz. rök, rökelse, rökning, rökeri
przym. rökig, rökfri
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 939.