rökig (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zadymiony[1]
(1.2) dymiący[2]
odmiana:
(1.1-2) rökig, rökigt, rökiga
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. röka
rzecz. rök, rökelse, rökare, rökning, rökeri
przym. rökfri
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 939.
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 400.