Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) nałogowy palacz (który ciągle pali papierosy jeden za drugim)[1]
odmiana:
en kedjerökare, kedjerökar(e)n, kedjerökare, kedjerökarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kedjeröka
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. kedja + rökarełańcuch + palacz
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 238.