prudens (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rozważny, roztropny, przewidujący, działający w sposób przemyślany, celowy[1]
(1.2) rozumny, bystry, mądry, biegły, obeznany[1]
odmiana:
(1) (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prudentia ż
przysł. prudenter
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „prudens” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 2, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-302-X, s. 568–569.