wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rel. (zwykle w formie określonej liczby pojedynczej: påskveckan) właśc. tydzień od Niedzieli Wielkanocnej do najbliższej soboty
(1.2) rel. (zwykle w formie określonej liczby pojedynczej: påskveckan) pot. Wielki Tydzień
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) stilla veckan, passionsveckan, dymmelveckan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) szw. påsk + veckaWielkanoc + tydzień
uwagi:
zobacz też: fastlagenfastlagssöndagen / köttsöndagenblåmåndagen / fläskmåndagen / korvmåndagenfettisdagen / vita tisdagenfastan / fastetiden / påskfastanaskonsdagenmidfastosöndagenstilla veckan / passionsveckan / dymmelveckanpalmsöndagenblåmåndagenvita tisdagendymmelonsdagenskärtorsdagenlångfredagenpåskpåskaftonpåsknattenpåskdagenannandag påskpåskveckan (okres wielkanocny)
źródła: