myrtus

myrtus (język łaciński)

myrtus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. mirt

odmiana:

(1.1) myrt|us, ~ī (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	myrtus	myrtī
dopełniacz	myrtī	myrtōrum
celownik	myrtō	myrtīs
biernik	myrtum	myrtōs
ablatyw	myrtō	myrtīs
wołacz	myrte	myrtī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. myrtum n, myrtatum n, murtatum n, myrtetum n, murtetum n

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μύρτος

uwagi:

źródła: