mirt (język polski) edytuj

 
mirty (1.2)
 
mirt (1.2)
wymowa:
IPA[mʲirt], AS[mʹirt], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Myrtus L[1], rodzaj roślin krzewiastych z rodziny mirtowatych; zob. też mirt w Wikipedii
(1.2) bot. roślina z rodzaju mirt (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) merta, mierta, gw. (Poznań i Śląsk Cieszyński) myrta
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) takson
(1.2) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mirtowce nmos, mirtowate nmos, mirtówka ż
zdrobn. mircik mrz
przym. mirtowy, mirtowaty
związki frazeologiczne:
przysłowie: gdzie się mirt darzy, tam dziewki starzy[2]
etymologia:
łac. myrtus < gr. μύρτος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Myrtus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Kazimierz Sikora, „Komu Pan Bóg rozum odbiera?” – czyli kilka uwag na temat pragmatyki przysłów, w: Słowiańska frazeologia gwarowa, red. Maciej Rak i Kazimierz Sikora, Księgarnia Akademicka, Kraków 2016, s. 43.

mirt (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) mirt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. mirto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

mirt (język łotewski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) umierać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mironis m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: