mocium (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) daw. dziś żart. skrócona i zniekształcona forma wołacza przymiotnika miłościwy[1]
odmiana:
(1.1) lp m mocium, ż mocia[1]
przykłady:
(1.1) Ależ wdowadoświadczonaZna proporcją, mocium panie, i nie każe fircykować![2]
(1.1) A co moja mocia dobrodziejko! jakże tam zdrowie acani dobrodziejki?[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) mocium panie • mocium dzieju
synonimy:
(1.1) mości, mociu[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „mociu” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Aleksander Fredro, Zemsta, akt I, scena I.
  3. Józef Ignacy Kraszewski, Ostatni z Siekierzyńskich. Historja szlachecka, s. 69.