dobrodziejka

dobrodziejka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. kobieta świadcząca innym dobro

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dobrodziejka	dobrodziejki
dopełniacz	dobrodziejki	dobrodziejek
celownik	dobrodziejce	dobrodziejkom
biernik	dobrodziejkę	dobrodziejki
narzędnik	dobrodziejką	dobrodziejkami
miejscownik	dobrodziejce	dobrodziejkach
wołacz	dobrodziejko	dobrodziejki

przykłady:

(1.1) Naszej dobrodziejce zawdzięczamy wzniesienie nowej siedziby biblioteki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobrodziejstwo n

forma męska dobrodziej mos

zdrobn. dobrodziejaszek mos

przym. dobrodziejski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dobrodziej + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dobrodziej

• białoruski: (1.1) дабрадзейка ż, дабрачынніца ż

źródła: