mefedron

mefedron (język polski)

mefedron (1.1)

wymowa:

IPA: [mɛˈfɛdrɔ̃n], AS: [mefedrõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek organiczny, pochodna katynonu, stymulant i empatogen; zob. też mefedron w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	mefedron
dopełniacz	mefedronu
celownik	mefedronowi
biernik	mefedron
narzędnik	mefedronem
miejscownik	mefedronie
wołacz	mefedronie

przykłady:

(1.1) Metabolity mefedronu są neurotoksyczne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. 4-MMC, pot. M-CAT, pot. MMCAT

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nazwa systematyczna: (RS)-1-(4-metylofenylo)-2-metyloaminopropan-1-on , 2-metylamino-1-p-tolylpropan-1-on , 4-metylometkatynon ; wzór sumaryczny: C₁₁H₁₅NO

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mephedrone, pot. miaow, pot. meow meow
• rosyjski: (1.1) мефедрон m

źródła: