luogotenente (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/ˌlwogoteˈnɛnte/
podział przy przenoszeniu wyrazu: luo•go•te•nen•te
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) namiestnik, zastępca
(1.2) hist. wojsk. porucznik
odmiana:
(1.1-2) lp luogotenente; lm luogotenenti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) tenente
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. luogotenenza ż
przym. luogotenenziale
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. luogo + tenente
uwagi:
źródła: