lp.

lp. (język polski)

wymowa:

‹liczba porządkowa› lub ‹liczba pojedyncza›, IPA: [ˈlʲiʤ̑ba ˌpɔʒɔ̃ntˈkɔva] lub [ˈlʲiʤ̑ba ˌpɔjɛˈdɨ̃n͇ʧ̑a], AS: [lʹiǯba požõntkova] lub [lʹiǯba poi ̯edỹṇča], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.

znaczenia:

skrót

(1.1) = liczba porządkowa (używany do określenia pozycji w kolejności)

(1.2) = gram. liczba pojedyncza

odmiana:

nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) lp

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) №, No., no, #
• czeski: (1.1) č.j.

źródła: