leukocyt (język polski) edytuj

 
leukocyty (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. biol. komórka krwi pełniąca funkcję ochronną; zob. też leukocyty w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Otrzymane wyniki wskazują na podwyższony poziom leukocytów u badanych osób z nieprawidłowym poziomem TG[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krwinka biała, białe ciałko krwi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. leukocytoza ż, leukopenia ż
przym. leukocytowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. leucocytus[2]
uwagi:
Zwykle w liczbie mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. red. Ryszard Żarów, Budowa ciała i aktywność fizyczna osób dorosłych a ich rozwój biologiczny w okresie dziecięcym i młodzieńczym, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „leukocyt” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

leukocyt (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) biol. med. leukocyt, krwinka biała[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) biela krvinka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. leukocytóza m
przym. leukocytový, leukocytárny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.