krajina

krajina (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) krajobraz

(1.2) szt. pejzaż

(1.3) anat. okolica

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krajina	krajiny
dopełniacz	krajiny	krajin
celownik	krajině	krajinám
biernik	krajinu	krajiny
wołacz	krajino	krajiny
miejscownik	krajině	krajinách
narzędnik	krajině	krajinami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krajinka, krajinář, krajinářka, krajinářství, krajinomalba

przym. krajinný, krajinový, krajinářský, krajinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

krajina (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kraina, ziemia

(1.2) polit. kraj

(1.3) med. okolica

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) hornatá / stepná krajina • pekná krajina

(1.2) kapitalistické / posttotalitné / rozvojové / koloniálne krajiny

(1.3) srdcová krajina

synonimy:

(1.2) štát

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. krajinka ż

przym. krajinný, krajinský, krajový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: