kontestować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. kwestionować coś, zaprzeczać czemuś
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Cyganeria artystyczna przesiadywała w kawiarniach i pubach, włóczyła się i błąkała, aby kontestować hipokryzję nudnej, mieszczańskiej wegetacji[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontestacja ż, kontestator mos, kontestatorka ż
przym. kontestacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. contester[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Życie to ocean, czyli witalny mistycyzm kontrkultury, Michał Gołębiowski, Więź.pl, 28 sierpnia 2021.
  2.   Hasło „kontestować” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.