Wikisłownik

klyfta

klyfta (język szwedzki)

edytuj
wymowa:
[²kl'yf:ta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) czeluść, otchłań, przepaść[1]
(1.2) plasterek, kawałek, ząbek (owocu z trójkątnym podziałem, jak u pomarańczy lub cytryny)[2]

czasownik

(2.1) dzielić owoc lub warzywo na trójkątne kawałki (jak pomarańczę, cytrynę czy czosnek)[2]
odmiana:
(1.1-2) en klyfta, klyftan, klyftor, klyftorna
(2.1) att klyfta, klyftar, klyftade, klyftat, klyfta!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) apelsinklyfta • vitlöksklyfta
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. klyftig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 243.
  2. ↑ 2,0 2,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 552.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=klyfta&oldid=7336355”