kiery (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

zaimek

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) który[1][2][3]
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) kto[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: kier
odmiana:
przykłady:
(1.1) Górny Śląsk: Kiery las je niejstarszy? – Brzoza, bo je siwo[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) kery
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) kery
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zaim. kieryndy, kierysi, kierysika, kierysikej
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) czes.[4]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: który
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kto
źródła:
  1. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, s. 375–380.
  2. 2,0 2,1 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  3. 3,0 3,1 Zagadki, w: Z gwary śląskiej, zapisał Zdzisław Stieber, „Poradnik Językowy” nr 5/1956, s. 195.
  4. Edward Klich, Pokłosie, „Język Polski” nr 1/1914, s. 26.