karakter

karakter (język duński)

wymowa:

Dania: [kαrαgˈteˀr]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) psych. charakter

(1.2) charakter (zbiór właściwości)

(1.3) liter. film. bohater, postać

(1.4) eduk. ocena

(1.5) typogr. znak (litera, cyfra itd.)

odmiana:

(1) en karakter, karakteren, karakterer, karaktererne

przykłady:

(1.3) Dickens formår at skabe dybde og kompleksitet i sine karakterer og få læseren til at føle med Scrooge, selvom han oprindeligt er en antipatisk figur. → Dickens potrafi nadać swoim bohaterom głębię i złożoność oraz sprawić, że czytelnik współczuje Scrooge'owi, pomimo że początkowo jest on postacią antypatyczną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) personlighed

(1.2) præg

(1.3) figur

(1.5) tegn, skrifttegn, typeenhed

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.5) bogstav, ciffer

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. karakterisere

przym. karakteristisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. caractère < łac. character < gr. χαρακτήρ (charaktḗr)

uwagi:

źródła:

karakter (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) charakter

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. karaktero

przym. karaktera, senkaraktera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karakter (język estoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) charakter

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) iseloom

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karakter (język turecki)

wymowa:

IPA: [kaɾak'teɾ]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) charakter

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karakteristik

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karakter (język węgierski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) psych. charakter (czyjś)

(1.2) charakter (osoba)

(1.3) charakter (czegoś)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) szilárd karakter

(1.3) karakterbaba

synonimy:

(1.1) jellem

(1.2) jellem

(1.3) jelleg, jellegzetesség

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karakteresség, karakterizálás, karakterisztika, karakterisztikus, karakterisztikusság

czas. karakterizál

przym. karakteres, karakterisztikus

przysł. karakterisztikusan

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karakter (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

charakter

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. charakter

(1.2) cecha

(1.3) ułożenie

(1.4) godność człowieka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: