karaktero

karaktero (esperanto)

morfologia:

karakter•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) psych. charakter

(1.2) charakter, zbiór cech

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	karaktero	karakteroj
akuzativo	karakteron	karakterojn

przykłady:

(1.1) Lia edzino havis komplikitan karakteron. → Jego żona miała skomplikowany charakter.

(1.2) Esperanto havas aglutinan karakteron. → Esperanto ma charakter aglutynacyjny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) forteco de karaktero → siła charakteru

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karaktera, senkaraktera

związki frazeologiczne:

karaktero olea • karakteron al kanto donas la tono

etymologia:

uwagi:

źródła: