infortunio

infortunio (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩɱ.foɾ.ˈtu.njo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nieszczęście

(1.2) niedola, bieda

(1.3) nieszczęśliwy wypadek

odmiana:

lm infortinios

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) adversidad, desventura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. infortunado

rzecz. infortunado, infortunada

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infortunĭum

uwagi:

źródła:

infortunio (język włoski)

wymowa:

IPA: /in.for.ˈtu.njo/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. nieszczęście

(1.2) (nieszczęśliwy) wypadek

odmiana:

(1.1-2) lp infortunio; lm infortuni

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) infortunio sul lavoro → wypadek przy pracy

synonimy:

(1.1) disgrazia, sciagura, sventura

(1.2) incidente, sinistro

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. infortunata ż, infortunato m, infortunista m ż, infortunistica ż

czas. infortunarsi

przym. infortunato, infortunistico

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infortunium < łac. in- + fortuna

uwagi:

źródła: