imperfektiv

imperfektiv (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɪmpɛʁfɛktiːf]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gram. niedokonany, imperfektywny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der imperfektive ein imperfektiver imperfektiver	die imperfektive eine imperfektive imperfektive	das imperfektive ein imperfektives imperfektives	die imperfektiven imperfektiven imperfektive
Gen.	słaba mieszana mocna	des imperfektiven eines imperfektiven imperfektiven	der imperfektiven einer imperfektiven imperfektiver	des imperfektiven eines imperfektiven imperfektiven	der imperfektiven imperfektiven imperfektiver
Dat.	słaba mieszana mocna	dem imperfektiven einem imperfektiven imperfektivem	der imperfektiven einer imperfektiven imperfektiver	dem imperfektiven einem imperfektiven imperfektivem	den imperfektiven imperfektiven imperfektiven
Akk.	słaba mieszana mocna	den imperfektiven einen imperfektiven imperfektiven	die imperfektive eine imperfektive imperfektive	das imperfektive ein imperfektives imperfektives	die imperfektiven imperfektiven imperfektive
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) imperfektive Aktionsart

synonimy:

(1.1) durativ, atelisch, intransformativ, kursiv, unvollendet, immutativ, andauernd, anhaltend, verlaufend

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Imperfekt n, Imperfektum n

przym. imperfektisch, imperfekt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: