hojta (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) wołać, krzyczeć, wrzeszczeć; (właśc. wołać „hoj“)
odmiana:
(1.1) att hojta, hojtar, hojtade, hojtat, hojta! ; pres. part. hojtande, perf. part. -
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ropa, skrika, skräna, gapa, gasta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hojt, hojtande
związki frazeologiczne:
etymologia:
od wykrzyknika hoj!
uwagi:
źródła: