skrika (2.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) krzyczeć[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) zool. sójka[1]
odmiana:
(1.1) att skrika, skriker, skrek, skrikit, skrik!
(2.1) en skrika, skrikan, skrikor, skrikorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) nötskrika
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrik n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
(2.1) zobacz też: ptaki w języku szwedzkim
źródła:
  1. 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen