gramatyka normatywna
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. gramatyka skupiająca się na dyktowaniu norm gramatycznych; zob. też gramatyka normatywna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gramatyka normatywna gramatyki normatywne dopełniacz gramatyki normatywnej gramatyk normatywnych celownik gramatyce normatywnej gramatykom normatywnym biernik gramatykę normatywną gramatyki normatywne narzędnik gramatyką normatywną gramatykami normatywnymi miejscownik gramatyce normatywnej gramatykach normatywnych wołacz gramatyko normatywno gramatyki normatywne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gramatyka preskryptywna, gramatyka preskrypcyjna
- antonimy:
- (1.1) gramatyka deskryptywna, gramatyka opisowa
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) normative grammar
- chorwacki: (1.1) normativna gramatika ż
- indonezyjski: (1.1) tata bahasa normatif
- niemiecki: (1.1) normative Grammatik ż
- serbski: (1.1) нормативна граматика ż
- źródła: