glottochronologia

glottochronologia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. metoda przybliżonego określania czasu rozpadu prajęzyka jakiejś rodziny na odrębne języki; zob. też datowanie lingwistyczne w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) glottochronology
• bułgarski: (1.1) глотохронология ż
• estoński: (1.1) glotokronoloogia
• francuski: (1.1) glottochronologie ż
• galicyjski: (1.1) glotocronoloxía ż
• niemiecki: (1.1) Glottochronologie ż
• ormiański: (1.1) լեզվաժամանակագրություն (lezvažamanakagrutʿyun)
• portugalski: (1.1) glotocronologia ż
• rosyjski: (1.1) глоттохронология ż
• włoski: (1.1) glottocronologia ż

źródła: