gerningsmand

gerningsmand (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) praw. sprawca

odmiana:

(1.1) en gerningsmand, gerningsmanden, gerningsmænd, gerningsmændene

przykłady:

(1.1) Under indbruddet ødelagde de ukendte gerningsmænd al inventar med en økse. → Podczas włamania nieznani sprawcy zniszczyli toporem całe wyposażenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. gerning + -s- + mand

uwagi:

źródła: