Podobna pisownia Podobna pisownia: topor
 
topór (1.1)
wymowa:
IPA[ˈtɔpur], AS[topur]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) narzędzie składające się z drewnianego trzonka i metalowego ostrza, służące np. do rąbania drewna lub mięsa, a dawniej także jako broń; zob. też topór w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kat odrąbał skazańcowi głowę jednym uderzeniem topora.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) siekiera
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. toporność ż
zdrobn. toporek m
zgrub. toporzysko n
przym. toporny
przysł. topornie
związki frazeologiczne:
pójść pod topórwykopać/zakopać topór wojennyoddać głowę pod topór
etymologia:
prasł. *toporъsiekiera; brana jest pod uwagę możliwość zapożyczenia z prairański *taparasiekiera, topór (por. średnioperskie tabrak, pers. teber, kurdyjskie tefersiekiera)[1]
por. białor. тапор, ros. топор, ukr. топі́р, słc. topor
inną hipotezą jest pochodzenie z jęz. węg.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „topór” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 23.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) topór
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bilk, oksza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) czosadło, krzoska
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. topórk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: