epocha (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) epoka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. epochální
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. epocha < gr. ἐποχή < gr. ἐπέχω +
uwagi:
źródła:

epocha (interlingua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) epoka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

epocha (język litewski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) epoka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. epocha < gr. ἐποχή < gr. ἐπέχω +
uwagi:
źródła:

epocha (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) epoka[1]
odmiana:
(1.1) epocha, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἐποχή < gr. ἐπέχω +
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 228.

epocha (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) epoka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. epochálnosť ż
przym. epochálny
przysł. epochálne
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. epocha < gr. ἐποχή < gr. ἐπέχω +
uwagi:
źródła: