dysputownik (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌdɨspuˈtɔvʲɲik], AS[dysputovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) śr.pol. osoba, która dysputuje[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) współcz. dysputant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dysputa ż, dysputacja ż, dysputant m, dysputator m, dyspuciarz m
związki frazeologiczne:
etymologia:
śr.pol. dysputa + -ownik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dysputownik” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.