dyb

dyb (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈdyˀb]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) głębia

przymiotnik

(2.1) głęboki

(2.2) przen. głęboki, dogłębny

odmiana:

(1) et dyb, dybet, dyb, dybene

(2) dyb, dybt, dybe; st. wyższy dybere; st. najwyższy dybest

przykłady:

(1.1) I havets dyb lever dyrene i totalt mørke. → W głębi morza zwierzęta żyją w całkowitej ciemności.

(2.1) Jeg spiste ærtesuppen fra en dyb tallerken. → Zjadłam grochówkę z głębokiego talerza.

(2.2) På den engelsksprogede kandidatuddannelse i biokemi får du dyb indsigt i den kemiske sammensætning i levende organismer. → Na anglojęzycznych studiach magisterskich z biochemii zyskasz dogłębny wgląd w chemiczny skład organizmów żywych.

(2.2) Ikke noget enkelt Træk, ikke en Gang en Taare, forraadte Barnets Følelser; alligevel afgav den hele, lille Skikkelse et rørende Billede paa Sorg, en dyb, uudtalelig Sorg. → Ani jeden rys, ani nawet łza nie zdradziły uczuć dziecka; a jednak cała jego drobna postać była poruszającym obrazem smutku, głębokiego, niewysłowionego smutku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(2.1) lav

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dybde w

czas. fordybe

przym. fordybet

przysł. dybt

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) st.nord. djúp

(2) st.nord. djúpr

uwagi:

por. dybde → głębokość

źródła: